omijać

omijać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, omijaćam, omijaća, omijaćają, omijaćany {{/stl_8}}– ominąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, omijaćnę omijaćnie, omiń, omijaćnął, omijaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'będąc w ruchu, zataczać łuki w celu uniknięcia zetknięcia z jakimś obiektem (zwykle nieruchomym) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Omijać kałuże. Ominąć jakieś miasto. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie uwzględniać kogoś lub czegoś w swych działaniach; pomijać kogoś lub coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ominąć kogoś przy podziale zysków. Omijać w rozmowie przykre tematy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie uwzględniając jakiegoś czynnika w swych działaniach, pozwalać mu przeminąć; nie wykorzystywać czegoś (najczęściej z przeczeniem) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie omijał żadnej możliwości zdobycia pieniędzy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie stawać się czyimś udziałem, nie dosięgać kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Omija go zawsze nieszczęście. Ominęła go nagroda. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}omijać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'unikać kogoś, czegoś; nie bywać gdzieś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Omijać znajomych, podejrzane lokale. {{/stl_10}}